Niuch - Terry Pratchett

"Jedyne, co jest ważne w walce na śmierć i życie, to żeby śmierć nie była moja" (Willkins - dżentelmen dżentelmena).

Niecierpliwe czekałam na ten kolejny tom ze Świata Dysku. Tym bardzie, że cykl ze strażą to jeden z dwóch moich ulubionych (mam nadzieję, że następną wydaną powieścią będzie Raising Taxes z Moistem von Lipwig). Powieść skończyłam dzisiaj rano i znowu się nie zawiodłam. Uśmiałam się kiedy w książce pojawił się opis lady Sybil, jak kobiety "grawitacyjnie pociągającej". Uwielbiam takie smaczki. 


Tym razem Sam Vimes wybiera się z rodziną na wakacje do posiadłości rodowej lady Sybil. Czuje się tam początkowo trochę zagubiony. Do jego uszu dochodzą obce dźwięki, a dookoła przemykają uzbrojeni ludzie (Sam musi sobie przypominać, że to "tylko" narzędzia rolnicze). Sam poznaje jednak kilka interesujących osób do których należą: pani "od kupek", pustelnik posiadający pozwolenie na okresowe wakacje, czy wreszcie młody policjant - wprawdzie niedoświadczony, ale pełen dobrych chęci, którego wspiera mama staruszka, mistrzyni w rozkładaniu przeciwnika na łopatki.
Aha i są jeszcze gobliny. Całe wzgórze goblinów i pewna brzydko pachnąca historia.  Sam początkowo stara się do niczego nie mieszać, bo w końcu jest na wakacjach, a w dodatku nie na swoim terenie. Do jego uszu zaczynają jednak dochodzić coraz bardziej niepokojące informacje. Śledztwo nabiera rozpędu.

"Jurysdykcja dobrego człowieka rozszerza się na cały świat".

Mam nadzieję, że pewnego dnia będę miała na półce wszystkie części Świata Dysku. Chociaż, jak już pisałam wcześniej, najbardziej zależy mi na dwóch cyklach. Jeszcze trochę tomów do tego brakuje, ale i tak lubię przyglądać się mojej półce. Stoją sobie takie żółtogrzebietowe i oko cieszą...